ජීවිතයේ අවසානය ලග
ඉහිරුන හින් කන්දක් ගෙන
එකින් එක සිතුවෙම් මම
මට ජීවිතය වෑරදුන තෑන ගෑන.
වියපත් වෙලා මේ දෑත
කළුවර වෙලා මගෙ ලොකය හෑමවිටම
සිතට නිවනක් නෑහෑ මට
තුරුණුවිය සිහියට එනකොට.
මරණය අතින් අරගෙන අප
මෙලොවට බිහිවන බව අමතක කර
කල දේවල් නිසා අද
තෑවෙනවා මේ හිත විලාප මෑද.
බිරිදක් නෑහෑ මගෙ තනියට
දරුමල්ලෙක් නෑහෑ මට සහයට
කදුළුයි අවෑසි දෑන් මට
මෙ මහළු මඩම යට.
බුදුනේ ඔබ කියා දුන් මග
ගියානම් මම එදා හරියට
සෑනසීමෙන් පියවෙනවා මගෙ දෙනෙත
ජීවිතයේ අවසානය ලග.....
0 comments:
Post a Comment