නුඹේ හසරෑල්ලට සිතබෑදී
පසුපස මම දිව ආවා නුඹට නොදෑනී
සිරකර ඉන්නට කොතරම් සිතුවත් නොහෑකී
පවසගන්නට බෑරුව මසිත තවමත් දුක්විදී.
නුඹ සොදුරෑ කවියකි මට පද ගලපන්නට නොහෑකී
නුඹ තරු කිරණකි අහසේ මට ලන්වෙන්නට නොහෑකී
නුඹ සිහිනයකියි සිතා මට අහෑරෙන්නට නොහෑකී
නුඹ මට හිමි කර ගෑන්මට මගක් මම තවමත් නොදනී.
සිතිවිල්ලක සිරවෙලා මට සිතාගන්නටවත් බෑරී
හෑගුම් තෙරපිලා මසිතේ නුඹ වෙනුවෙන් සෑදී
නුඹ හිනෑහිලා බෑදි පෙම අමතක කරලන්න බෑරී
කල්පයක් පෙරුම් පුරා නුඹ හිම්කරගම් මා පෙවී....
4 comments:
කියාගන්ට බැරුව....දනිමි ඔය දුක....
පළමු කවි දෙකට ආසයි
පළමු කවි දෙකට ආසයි
thanks friends..............
Post a Comment